The Citation with Hadīth in The Arabic Poetry

Şairler; sözü kaynağından alıp anlamı pekiştirme, dilin beyan gücünü etkili bir şekilde kullanma, insanları hayra yönlendirme ve güzelleştirme gibi gerekçelerle şiirde hadis ile iktibâs yöntemini kullanmışlardır. Şiir her ne kadar vezinli kafiyeli söz söylemek gayesi yazılan edebî eser olsa da içinde barındırdığı mesajın sahîh olması gereklidir. Edebiyatçılar şiirlerin sanat yönünü ortaya koyarken muhaddisler de beyit içindeki hadislerin sıhhat durumlarını koymaya çalışmışlardır. Câhiliye döneminde şiir, hayatın ayrılmaz parçası görülmüş, Kur’ân-ı Kerîm belâgat edebiyatın güçlü olduğu topluma indirilmiştir. Hz. Peygamber sahâbenin şiir söylemesine müsaade etmiş, sözleri şairlere ilham vermiştir. Fakat onun sözlerinin gerek kendi gerekse daha sonraki asırlarda şiire yansıdığı sorusu cevap arayan önemli konudur. Araştırmada; tarihinde rivayet dönemi esas alınarak sahâbe sonrası Arap şiirinde örneklerine değinilmiş bu örnekler üzerinden ilgili soruya aranmıştır. Ayrıca konusu değişik yönleri ele alınmış, ilişkisi bulunan telmih tenâsüb sanatlara yer verilmiş; iktibâsın olduğu, yapılma sebepleri konuda eserlere temas edilmiştir. Şiirler arasında verilen durumu muhaddislerin bakış açıları konmaya çalışılmıştır. Hadis yolları bilinen uygulanan yöntemi olmadığı için rivayeti konusuna değinilmemiştir. Araştırmanın iktibâsa dair dili sahasında yapılan çalışmalara katkı sağlayacağı varsayılmaktadır. Çalışmada; seçilen örnek şiirler edebiyatı ilminin verileri doğrultusunda mukayeseli analiz yapılması hedeflenmiştir.